Kuranda Karakter İnşası

Modern çagda ulvi yönelisini kaybeden insan, tarihte yasanan cahiliye devirlerini aratacak derecede özünden kopmus, Yüce Yaratici'nin bahsettigi erdemleri elinin tersiyle bir kenara itmis, süfli hedefleri dogrultusunda insa ettigi profan dünyada nefsi ve seytaniyla bas basa kalmis ve böylece dünyayi kendisine zindan etmistir.

Artik insan, içine düstügü bu buhrandan kurtulmak için özelestiri yapmak, kendisini yeniden tanimak ve tanimlamak, maddî ve manevî varligini; olumlu ve olumsuz yönlerinin farkinda olarak en sahici ve samimi bir biçimde yeniden insa etmek zorundadir. Bunu yaparken de kendisini bir amaç dogrultusunda yaratan, onun zafiyet ve erdemlerini en iyi bilen Yüce Yaratici'nin hakikat çagrisi olan Kur’an’in isiginda hareket etmek mecburiyetindedir. Çünkü vahye alternatif olarak ileri sürülen seküler ‘izm’ ve ideolojilerin, insanligi günbegün nasil bir uçurumun kiyisina sürükledigi artik herkesçe malumdur.

Insan, nasil ki, saglikli bir hayat için havaya, suya ve gidaya muhtaç ise mutlu ve faziletli bir yasam için de vahye muhtaçtir. O, kendi varligini, var edicisinden; fazilete giden yoldaki tekâmülünü de vahiyden ve Hz. Peygamber'in rehberliginden bagimsiz düsünemez, düsünmemelidir.

Tefsir ilminin yani sira Din Psikolojisi ve Din Egitimi gibi alanlardan da istifade edilerek kaleme alinmis inter disipliner bir çalisma olan Kur'an'da Karakter Insasi'nda Doç. Dr. Yasin Pisgin, vahyin karakter insa metodunu "aklin insasi", "kalbin insasi" ve "davranislarin insasi" olmak üzere üç ana baslik altinda derinlemesine analiz ederken modern devrin insanina, ahlakî erdemlere ulasma ile sonuçlanan tatbiki bir metot sunuyor.