Müşterek Mekan

Neoliberal saldirilarin dünya çapinda artmasiyla birlikte yeni direnis ve kolektif karsi koyma biçimleri de ortaya çikti. Savaslarin ve kemer sikma politikalarinin yarattigi umutsuzluk havasini dagitan isgal ve müstereklesme hareketleri ise gün geçtikçe çogaliyor. Dolayisiyla bu yeni hareketlerle ortaya çikan yeni mekân politikasinin altyapisini olusturacak tarihsel ve kavramsal dayanaklar üzerine düsünmek de kaçinilmaz hale geldi. Günümüzde kati sinirlari olan, ayristirici ve ötekilestirici, çitlenmis mekânsal anlayislarin yerini esik mekânlarinin, gözenekliligin ve geçisimliligin aldigi kentsel müstereklesmenin barindirdigi potansiyel giderek daha çok önem kazaniyor.

Hem kent üzerine akademik arastirmalara imza atan hem de kentsel müstereklesme hareketleri içinde aktivist olarak rol alan Stavros Stavrides, mekâni bir meta, çitlenmis bir yer ya da devletin idaresindeki bir alan olarak degil, baska bir dünyaya iliskin potansiyeller ve ipuçlari barindiran müsterekler olarak ele aliyor. Stavrides, ülkemizde de Gezi isyaniyla yasanan ve pek çok kisinin hayatinda silinmez izler birakan mekânsal müstereklesme deneyimlerinin teorik zeminini kurmaya girisiyor ve niteliklerini koruyarak süreklilesecek müsterek mekânlarin varlik kosullarini sorguluyor.