Şeytan - Peder Sergi / Ciltsiz

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910): Anna Karenina, Savas ve Baris, Dirilis’in büyük yazari, yasaminin son otuz yilinda kendini insan, aile, din, devlet, toplum, özgürlük, boyun egme, baskaldirma, sanat ve estetik konularinda kuramsal çalismalara da verdi. Bu dönemde yazdigi roman ve öykülerinde yillarca üzerinde düsündügü insanlik sorunlarini edebi bir kurguyla ele aldi. Tolstoy otobiyografik özellikler tasiyan Seytan öyküsünü yasanmis bir olaydan yola çikarak kisa bir sürede yazar ve esinin bulmasindan çekindigi için koltuk dösemesine saklar. Peder Sergi öyküsüyse bir manastir ziyaretinin kötü izlenimlerinin ardindan sekillenir yazarin zihninde ve ancak on yil sonra son halini alir. Her ikisi de yazarin ölümünden sonra yayimlanan Seytan ve Peder Sergi öyküleri, konu açisindan da benzerlik gösterir. Ikisinin de kahramanlari idealleri olan, yasamlarina nasil bir yön vermek istediklerini bilen, saglam iradeli kisilerdir, fakat ikisi de kendilerine çizdikleri güvenli yolda ilerlerken içlerindeki seytanla, kendi nefsiyle mücadele etmek zorunda kalir.