Orestes / Ciltsiz

Euripides (MÖ y.484-406): Atina’nin yetistirdigi üç büyük tragedya sairi arasinda en fazla eseri günümüze ulasan sanatçi olarak özel bir yeri vardir. Bu özelligi senliklerde Aiskhylos ve Sophokles kadar birincilik ödülü kazanmamis olsa da halk arasinda daha çok begenilen bir sair olmasina baglanir. Euripides’in kahramanlari insana özgü zayiflik ve kusurlari tasirlar, yasadiklari tragedyalar da bu kusurlari ile vazgeçemedikleri tutkularindan kaynaklanir. Euripides çagdas tiyatroya en yakin eserler veren klasik ozan veya modern ozanlarin ilki sayilabilir. Orestes MÖ 408 yili civarinda Atina’da sahnelenen son tragedyasidir. Konusu Aiskhylos’un Eumenides oyununun konusuyla hemen hemen aynidir. Ancak her sey daha gerçekçidir. Insanüstü güçlerle donatilmis mükemmel kahramanlarin Euripides’in eserlerinde yeri yoktur. Idealleri savunma kararliligi hayatta kalma mücadelesine dönüsmüstür. Kahramanlar arasindaki keskin zitlasmalar karakterlerini oldugu kadar dönemin ahlak degerlerini de gözler önüne serer.