Çöreklenen

Hayatin aciligi iliklerine islemis bir adamin iç dünyasi. Masasindan haykiriyor, dövünüyor bu adam. Geçmisini, ailesini, umutlarini, en derinlerden süzülen irini, pasi kusuyor. Sesini bu zehirli, yalniz ve buruk adam araciligiyla bize duyuran kayip bir hayat, belki de zamanimizin yalakaligina, düsüklügüne karsi gizli bir panzehir barindiriyor içinde.

Geçmisimde bana imrenenler dahi çikti. Yalakalar. Onlar böceklik okulunda benim bile alt siniflarimda okudular. Yagli ceketli, çarpik disli kamburlar. Yuvalarindan firlayip yaltaklanan yüzleriyle, rezil bir hinzirlikla tepeme üsüsürlerdi. Gerçekten de aklim almiyor; ne tür bir yaratik hangi kosullar altinda böyle asagilik bir türdesine hayran olacak kadar düsebilir.