Mamadali Kürecik Türküsü

Yasar Kemal’in Ince Memed adli eseri, bu kez Mamadali olarak karsimiza çikmaktadir. Daha bilinçli ve 21 yy kavramlariyla halkina sesleniyor. (Örnegin; Zincirlerinizden baska kaybedecek bir seyiniz yok.) Mamadali ayni zamanda tarihi bir roman özelligi tasimaktadir. Kurmaca bir dünya içinde olusturulmus saglam bir mimari yapi ve dil estetigi söz konusudur. Bütünlüklü, çok sesli ve gizemli bir kurmaca evren ile okuyani kendi iç cazibesiyle kusatmaktadir. Sözcüklerin, düslerin ve düsüncenin gücüyle kurulmus bir evren var karsimizda. Özgün bir dil dokusu dikkat çekmektedir.

Estetik açidan yükselen bir seyir söz konusu Halklar tükenmez önderler bitmez. Bu kez Mamadali çikti ortaya. Kasim Usagi köyündendi. Iste o korkusuz yigit, gözü pek, zipkin gibi delikanli, Osmanli zulmüne dayanamamis; haber salmis tüm asiretlere, duyurmus sesini köylere, obalara, yaylalara:

Kürecikliler! Bizler ayni yagmurda islanan, ayni borayi, ayni firtinayi gögüsleyen, ayni yazgiyi paylasan, ayni boydan, ayni soydan bir halkiz. Hepimizin yüzü ayni rüzgârda kavruldu, ayni güneste yandi, bu daglarin ormani, mesesi, ardici, ahlâti, kengeri, keveni, otu ve sarmasigiyiz. Bu daglarin türküsü, agiti ve destaniyiz.

Biz halkiz, halklar korkmaz, halklarin kaybedecek, ne hanlari, ne kervansaraylari, ne mallari, ne mülkleri vardir. Halklarin zincirlerinden baska kaybedecek bir seyleri yoktur. Bir yürüyelim, pir yürüyelim! Ya ölecegiz, ya kurtulacagiz! Demesine demis ama henüz örgütlenmesini tamamladigi için karsisinda ihanet, hile ve ser görmüs, ihbar görmüs, kiskançlik, para, pul, mevki görmüs; hâsili yasatmamislar Mamadali’yi