İyi Kadınlar Efsanesi

Mayis ayinin ilk gününde kirlarda gezintiye çikan sair, bir papatyayla karsilasir. Ona hayranligini coskuyla dile getirir. O gece rüyasinda bu çiçekle bir sekilde baglantili olan Kraliçe Alkestis’i ve Ask Tanrisi’ni görür. Ask Tanrisi, sairi geçmiste Troilus ile Cressida’da yaptigi gibi, sadakatsiz kadinlari yazmis olmasi nedeniyle azarlar. Kraliçe ise sairi korumaya çalisir; bundan sonraki eserlerinde askta vefa göstermis, bu ugurda acilar çekmis kadinlari yazmasini emreder.

Kleopatra ile baslamalidir. Sairin tamamladigi hikâyeler Kleopatra, Thisbe, Dido, Hypsipyle ve Medea (ikisi ayni hikâye içinde anlatilir), Lucretia, Ariadne, Philomela, Phyllis ve Hypermestra’nin hikâyeleridir.

Chaucer, tarihten ve mitolojiden seçtigi bu karakterleri ustalikla gizledigi gerçek amaci dogrultusunda yeniden yorumlayip çok farkli biçimde nakleder. Daha sonra Canterbury Hikâyeleri’nde kullanacagi decasyllabic couplet (her biri on heceden olusan kafiyeli beyitler) biçiminde olan eserin 1385-86 civarinda yazildigi tahmin edilir.

Halide Edip Iyi Kadinlar Efsanesi için söyle demistir:

“Ben, Chaucer’in, elli sene aradigi, tecrübe, müsahede ve azim ile birbirine mezcederek Canterbury masallarinda ortaya attigi muhalled [saheser, kalici] san’atini ilk defa bu efsanede sezdim. Ilk defa bu efsanede, bir eserin parçalarinin birbirine dikisle tutturulmus degil, birbirine örülmüs oldugunu gördüm.