Ekmeğimi Kazanırken

Gorki’nin Rus tarihinin 19. yüzyil sonundan 20. yüzyil baslarina uzanan çok önemli bir dönemine isik tutan otobiyografik üçlemesi, aslinda kendini ve içinde yasadigi dünyayi anlama ve anlamlandirma çabasinin hikâyesidir. Bu çaba, Ekmegimi Kazanirken’de artik hayata atilan yeniyetmelik çagindaki Gorki’yi 19. Yüzyil Rusya’sinin kati gerçekligiyle yüz yüze getirir.

Üçlemenin ilk kitabi Çocuklugum’un sonunda dedesi tarafindan Var git insanlarin arasina karis sözleriyle dünyaya salindiktan sonra, ayakçiliktan bulasikçiliga, kus yakalamaktan bir ikonografi atölyesinde çirakliga kadar birçok farkli iste çalisir. Biz de garip ve hüzünlü hayat yolculugunun farkli duraklarinda bu halk çocuguna eslik eder, daha sonra yapitlarina esin verecek olaganüstü canli çok sayida karakterle tanisiriz. Kitaplar araciligiyla gerçeklikten kaçip sigindigi, ama görev çagirdiginda terk etmeye hazir oldugu düs dünyasinda onunla birlikte geziniriz.