Yakıcı Sır

Karanlikta mutlu, gururlu ve sevinç içinde uzaniyordu. Tam uyumak üzereyken odaya birinin yavasça girip nazik bir elin saçlarini oksadigini fark etti. Yanaklarina yaslar düstü… ve annesi tek kelime etmeden onun sevgiyle öptü. Yillar sonra bile Edgar bu gözyaslarinin ve öpücüklerin tam anlamini anlayamadi. Annesi bundan sonra tüm enerjisini ve tüm sevgisini ona adamaya yemin etmisti; bir daha maceraya atilmayacakti; bundan sonra bedensel zevklere veda edecekti. Onu bos ve degersiz bir yalandan kurtardigi için ogluna sükran duyuyordu ve aci-tatli bir vicdan azabiyla kendini ogluna adadi. O zaman çocuk olan Edgar bunun önemini tam kavrayamasa da, bu kadar çok sevilmenin harika oldugunu hissetti ve anlasilmasi zor böylesi bir sevginin, hayatin en büyük sirriyla girift bir sekilde iç içe geçmis oldugunu düsündü.
Annesi odadan çikip kapiyi arkasindan kapattiginda, Edgar onun varligini ve yanagina kondurdugu sicak buseyi hala hissediyordu. Yavas yavas uykuya dalarken o yumusak dudaklarin kendi dudaklarina bir kez daha dokundugunu duyumsamak istedi. Gözlerinin önünden son günlerde yasadiklari bir film gibi geçip gitti; kader gençlik kitabinin sayfalarini çevirmisti; çocuk uykuya daldi ve derin düsler diyari kapilarini açmaya basladi.