Atmacanın A'sı

ATMACANIN A’SI

25’in üzerinde dile çevrilen ve aylarca New York Times Bestseller listesini alt üst eden “ATMACANIN A’SI” Türkçede.

HELEN MACDONALD BU BENZERSIZ KITABIYLA
DÜNYA ÇAPINDA SAYISIZ ÖDÜLE LAYIK GÖRÜLDÜ.

SAMUEL JOHNSON ÖDÜLÜ
COSTA YILIN KITABI ÖDÜLÜ
The Oprah Magazine TOP 10
Amazon TOP 20

"Bir içim su. Elimden birakamadim." Mark Haddon
"Okudugum kitaplar içinde en sihirlisi." Olivia Laing
"Atmacanin A'si yayimlanir yayimlanmaz bir klasige dönüstü." Dwight Garner
"Atmacayi öylesine canli anlatiyor ki Atmaca fiziken yani basinizda beliriyor, gözlerini size dikiyor." Lev Grossman, Time
"Bu yil okuyacaginiz en sevimli kitap. Bir kusu bundan böyle sadece bir kus olarak göremeyeceksiniz.” Jason Sheeler

*
"Ben ölü sülünü tutan çakira (atmayaca) bakarken, onun vahsi gözleri de benimkilere kenetleniyor. Büyülenmis gibiyim. Ne hissetmeyi bekledigimi bilemiyorum. Kana susamislik? Vahset? Hayir. Öyle bir sey yok. Her yerimde içine daldigim bögürtlenlerden kalma diken çizikleri, kalbimde adini koyamadigim bir sizi var. Havada pariltili bir sis. Kuru. Pudra gibi. Çakira, sülüne, çakira bakiyorum. Ve her sey degisiyor. Çakir artik siddet ve ölümü temsil eden bir sey degil. Bir çocuk olmus. Bu beni derinden sarsiyor. Yalnizca bir çocuk. Kim oldugunu, ne için yaratildigini yeni ögrenmis bir çakir yavrusu. Egiliyorum ve bilinçsizce, çocugunun aksam yemegini yemesine yardim eden bir anne gibi, ben de çakirla birlikte sülünün tüylerini yolmaya basliyorum. Çakir için. Yemeye basladiginda da topuklarimin üstüne oturup izliyorum, yemesini izliyorum. Tüyler havalaniyor, çalilardan asagi uçusup örümcek aglariyla dikenli dallara takiliyor. Mabel’in parmaklarinda parlayan kanlar pihtilasarak kuruyor. Zaman geçiyor. Kutsayan bir günes isigi. Deve dikenlerini savuran bir rüzgâr gelip geçiyor. Sessizce aglamaya basliyorum. Yanaklarimdan asagi yaslar süzülüyor. Sülün için, çakir için, babam ve onca sabri için, bir çitin yaninda durup kuslarin gelmesini bekleyen o küçük kiz için."
HELEN MACDONALD