Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor

Bir sancagim olmali!
Iktidar, akilla yönetilen delilik... Ceza memuru Emin oglu Yakup, siradan görevinden alinarak atandigi elçilik makaminda iktidar olmakla ilgili mesai harcayacak, bu yolculukta, kendi içinde yepyeni ve acimasiz kuvvetler bulacaktir: Bütün bir dünyanin yeniden ve iktidari için düzenlenmesi adina bulanik zihni, dolasik dili ve kudreti kendinden menkul sancagiyla ise koyulan Elçi Yakup, sinirlari durmadan
genisleyen ve hayatlarin bütününe etki eden bu kuvvetlerle bastan çikmis bir halde, adim adim kusursuzlukla dolu bir sona dogru yürüyecektir.

Karanligin koyuldugu yerden anlatiyor Hüseyin Kiran; dil ustalikla egilip bükülürken beliren kararsiz gölgeler, o meçhul zamanlari ve cografyalari
asina oldugumuz resimlere dönüstürüyor.

Yürüdügüm yollari indime aldim. Uzaktaki daglari indime aldim. Ovayi, o bitek sulak kötü efendilerin elinde kalmis arazileri ve halkiyla bütün orayi indime aldim. Kayit ettim. Bilinen her yer Elçi Yakup’un tapulu mali. Kayit edilsin; edildi. Kral Yakup üstüne geçirildi.
Eksik olan elbette tamamlanacaktir. Eksik olani tamamlayacak olan, kendisi tamam olandir. Eksiksiz tespit, ancak tamam’i bilmekle mümkün. Yürüdüm.