Kaz Düşü

Kaz Düsü yok oluslara, bozulmalara, düsmanliklara, siddete karsi dünyaya yeni gelmis insan düsünü öne çikaran, yani sira yeryüzünün isigini, topragin sesini, zamanin gücünü duyuran bir roman. Tuncer Erdem yazi ve çizgisiyle Hay bin Yakzan gibi ütopik romanlara özgü masalsi bir dil, siirsel bir dünya yaratiyor.
Bir sabah kendini göl kiyisinda bulan, geçmisini yitirmis bir insan yüzü; yani basinda sazliklara siginip düslere dalmis bir yabankazi; dertlerine derman arayan yalniz yolcular... Gölün ötesinde görünen köydeyse ölüm ve siddet kol geziyor.
Bense simsiki sarilmisim yerkabugunun üst tabakasina. Hayati bilmedigimden. Dünyayi tanimadigimdan. Farkinda olmadan geldigim bu yere baglanip kalmisim. Küçücük bir yeryüzü parçasinin içinde debelenip duruyorum. Sonsuz dünyaya, yerkürenin ufuktaki egimine dogru bakinca, yeraltina kulak verince daha iyi anliyorum bunu.
Sonuçta acemisiyim bu dünyanin. Kanatlanamayan puhu yavrusu, göç yolunda görülen kaz düsüyüm...