Resul

Artik insan olmayacak ve korkmama gerek kalmayacak.
Sadece canli, sadece kendisi, kendisiyle esit ve kendinden ibaret olusun bilgisiyle kusanmadan, bir yaniyla salt var olusa, bir yaniyla çaresiz yok olusa kosan Resul, dil’in içinde bir dil, ev’in içinde bir ev kuruyor: Durmadan devinen, dönüsen ve her seyi sekillendiren bir dünyada, hayatta ve bilmede daima basladigi yere dönmeye mahkûm o varlik, gerçek olanin tekinsizligi gerçekdisinin açik seçikliginde bedeninin ve aklinin sinirlarini zorluyor.

Hiçbir seyi netlestiremiyor, hiçbir seyi sabitleyemiyor, durmadan çirpiniyorum. Durmadan her seyde basa dönmek ve sonuna kadar bilmek istiyor, her seferinde anlamayi bitirdigim seylerin degistigini ve o ana dek yaptigim her seyin bosa gittigini görüyorum. Bundan yorulmak bir ise yaramiyor. Hayatta ve bilmede her an yeniden basa dönmek gerekiyor. Bundan vazgeçmek mümkün degil, o tuhaf sarsak aklim söz dinleyesi degil, yapiyor. Bana düsen onun sonu gelmez tartismalarina ve durmadan degisen yeni duruma uyarlanma çabalarina kahramanca tahammül etmek.