Köpek Adamlar

Köpekler, saatlerce çayirda güresmis pehlivanlar gibi soluyarak uzun aralar verdiginde, “Hadi oglum saldir!” komutuyla hareketleniyor, bu kez meydandan, “Aferin oglum!” sesleri yükseliyordu. Sahipleri, galip gelmeleri için köpeklerini ne kadar hirslandirirsa hirslandirsin bu tür dövüslerin çogunlukla degismeyen kurali yine gerçeklesti: Güçlü ve gücünü kullanmasini bilen akilli köpek kazandi. Boynundan sikica yakaladigi Kara’yi bir süre sallayan Atilgan onu yere yatirmis ve siyah tüyleri arasindan sicim gibi akmaya baslayan kanlari, basini salladikça etrafa siçratarak rakibini bogmaya baslamisti. Emrah Polat, Ankara’nin kenarlarini anlatiyor. Yoksullari, muhtaçlari, kaybedenleri, para için takla atanlari, onlari taniyanlari, delirenleri, küfredenleri… Yalani, riyayi, kumpasi… Köpek dövüstürenleri, köpekler gibi dövüsenleri, ne yapsa yetmeyenleri, ne olsa eksik kalanlari, çöplüge gömülenleri, ezilenleri, canavarlari, ayrik otlarini, dis izlerini… Köpek Adamlar, baska türlü bir Angara hikâyesi, isirir…