Berber

Milli Sahlanis ve Itibar Partisi il baskanini, gecenin geç bir vaktinde metresinin evinden çikip arabasina binerken vurdum. Çok soguktu, ayaz vardi; o yüzden sokaklar tamamen issizdi. Eski yüzlü, btb kapli apartmanin karsisindaki kösede agzimdan buharlar çikartarak dikilip bekledim. Paltomun cebindeki eldivenli ellerim bile donuyordu. Iki buçuk gibi disari çikti. Iri yari biriydi, apartmanin önünde görülmesin diye bir arka sokaga park ettigi arabasina dogru yürürken o agir bedeni dengesini bulmakta zorlaniyordu. Belki geçirdigi isret gecesinin etkisindendi, bilemiyorum.
Tuhaf havalar, bitmeyen cinayetler, bombalar, geçip gitmeyen bulutlar... Meryem’in dikis izleri, bankadaki memur, Zeki Müren’in soförü, gri pardösülü M. ile Hamle ve Istikrar Partisi’nden N., merkezden açilan telefon. Meserret Berberhanesi’ndeki adam. Yüzüklü parmaklar... Herkesin bir baskasi oldugu acayip memleketin sonu gelmeyen kisi... Berber, bir katilin hikâyesi, uzun bir kiyametin, karanlik bir kuytunun... Tayfun Pirselimoglu’ndan ustaca yazilmis bir muamma, bir kara roman.