Kardelen

12 Eylül'le ilgili edebiyatin klasiklesen bir yapiti olan Kardelen, bir direncin, bir umudun simgesi olmustur.

Öner Yagci, Kardelen'de 12 Eylül günlerinin en çok aci çeken insanlari olarak çocuklarimiza dikkat çeker. Annesi ölen Gülcan, babasinin hapisten çikmasini beklemektedir. Roman, bu bekleyisteki animsadiklariyla, düsündükleriyle, babasina yazdigi mektuplarla Gülcan'in 12 Eylül tanikligi ve yasami sorgulamasidir. Prof. Dr. Bahri Savci, “Eylül acisini çekmek yetmez. Çekilenleri ötekilerin de duyumsamasi, algilamasi ve yüreklerinde, bir bilinç arzusu olarak korumalari ve fakat ezilmemeleri de gerekir. Kardelen'in, karakisa kafa tutarcasina, çiçegini, inatla üretip bahara dogru uzatmasi gibi, siz de Gülcan kiz örnegi, sevgi-baris-umut çiçeklerinizi üretip gelecege dogru uzatiniz…” der. Çünkü “Kardelenler, boynu bükük degillerdir, inattirlar. Amansiz kisa dur derler usanmadan. Her kis yeniden uzatirlar çiçek boylarini. Gönül isitirlar…”