Dağların Sultanı

Bir yanin Avrupa. Töre’nin mörenin kaç yüzyil gerilerde kaldigi bir makine adamlar ülkesi. Bir yanin Agri daglari, Herodagi, Süphanlar, Cilolar, uzayip giden bozkir Anadolusu… Dursun Akçam’in o ironi yüklü diliyle anlattigi Sito’nun drami burada basliyor iste, daglarin sultani olup türküsünü ünlediginde, Alaman topraginin duygu kirinda…

“Sito”, Dede Korkutlardan üreyen anlati gelenegimizin, bu çaglara Avrupalar’in töre tanimaz pisligi içine düsmüs insanligidir. Türk’üyle Kürt’üyle, Sito, Dogu Anadolu’nun yol vermez daglarinin uzun havasidir. Onun bu asilmaz daglarda kanatlanan türküsünü okudugumuzda; her dorukta, her ocak basinda, yanagi elma kirmizisi her güzelin sevgisinde kendi iç aynamizin yansisini buluruz.

Törelerin, yigitligin gerçegiyle, Akçam, bu aynayi yüzümüze tutuyor.

Adnan Binyazar