Gökyüzüne Not

Ne baligin yeri akvaryum ne kusun yeri kafes...
Herkesin bir vatani var benimki sensin...

Küçük bir mucize istiyorum. Senin yanimda oldugun ve benim sadece sana ait oldugum bir mucize. Ikimiz için yazilmis ama ikimizin de okumadigi bir kitap, bize birbirimizi anlatan ama dinlemeye korktugumuz bir sarki ve hiç bakmadigimiz ama içinde sadece ikimizin oldugu bir fotograf olsun istiyorum.

Senin hikâyende kendime bir yer ariyorum. Belki de ikimiz için yeni bir hikâye yazmak istiyorum. Mutlu olsam da olmasam da bu benim hikâyem demek istiyorum. Bu dünyada tek bir hayat yasayacaksak eger ve sonunda biten bizim hikâyemiz olacaksa yasadigimiz hikâye de bize ait olmali...

Bir sokak arasinda tuttun ellerimi, ki ben buna bile hazir degildim. Gözlerin gözlerimdeydi. “Ömrümü verecegim kadin sen misin?” der gibi baktim. “Sen benim için yaratildin” dedin gözlerinle. O sessizligin içinde gözlerimizle konustugumuz ne varsa gökyüzüne not olup uçtu ve biz bir mucizeye inanip sonsuz bir hikâye olmak istedik.