Köylüler 3

Apaydin, köyden gelen bir yazar olarak Türk Kurtulus Savasi’ni konu edinen Toz Duman Içinde ve Vatan Dediler’le birlikte 1920’li yillar Türkiyesi’ni degisik bir açidan irdeleyen Köylüler’de savas öncesi ve sonrasi Anadolu köylüsünün dramini ve devletle iliskilerini roman gerçegi içinde yalin bir dille anlatiyor.

Köyden gelen bir yazar olarak Toz Duman Içinde / Vatan Dediler / Köylüler adli roman üçlemesinin yazilmasini boynuma borç bildim ve yirmi yil bu agirligi içimde tasidim. Yazmadan bu borçtan kurtulamayacagimi anladim. 1918’lerden günümüze kadar Türk köylüsünün devlet içindeki ve temeldeki yerini, gelisimini çesitli kahramanlarla iliskisini irdelemeyi amaçladim. Belki bir hesaplasma bu; sömürücü siniflarla, aydinlarla ve yöneticilerle…

Köylümüzün yalnizligini, umarsizligini çocuklugumda bizzat kendim yasadim.

On alti yil askerlik yapan, Birinci Dünya Savasi’nin, Kurtulus Savasi’nin tüm cephelerinde tetik çeken ve yarali olarak köye dönünce topraksiz, issiz, ekmeksiz kalan bir köylünün ogluyum. Çocuklugum onu dinleyerek geçti. 1938’de Köy Ögretmen Okulu (sonradan Köy Enstitüsü) ögrencisi oldugum gün “Bu devlet seni okutuyor ya, tüm çektiklerim, tüm akittigim kan ve ter helal olsun” dedigini unutamam.
Ne kadar isterdi, kendisi söylesin ben yazayim ve ondan dogrudan yararlanayim. Ama o yaslarda bunun önemini yeterince kavrayamadim; sonradan anlayabildim ancak. Gene de onun anilarindan çok seyler kattim romanima.

Bu romanlarimi Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin temelinde kemikleri, kani ve teri bulunan, bugün çogunun adi bile bilinmeyen o unutulmus insanlarin anisina sunuyorum. Onlardan birisiydi benim babam.