Zamanın Kokusu Bulunma Sanatı Üzerine Felsefi Bir Deneme

“Bugünün zaman krizi hizlanma olarak nitelendirilemez. Hizlanma çagi çoktan bitti. Bugün hizlanma olarak duyumsadigimiz sey, zamansal dagilmanin semptomlarindan sadece biri. Günümüzün zaman krizi, zamanda çesitli aksakliklara ve yanlis duyumlara yol açan bir diskroniden kaynaklaniyor. Zaman, düzenleyici bir ritmin eksikligini çekiyor. Bu yüzden de ölçüsünü kaçiriyor. Diskroni, bu zamansal bozulma, zamanin adeta dönüp durmasina yol açiyor. Hayatin hizlandigi hissi, amaçsizca dönüp duran zamanin yol açtigi bir duygu aslinda...

“Gelecegin temposu nasil olacak? Hacilik veya uygun adim ilerleme çagi kesinlikle sona erdi. Insanoglu, kisa bir dolanip durma döneminden sonra, bir yürüyüsçü olarak dönecek mi yeryüzüne? Yoksa yerçekimini ve çalismanin bütün agirligini ardinda birakarak süzülmenin hafifligini, bos zamanda süzülerek gezinmenin, bir baska deyisle, süzülen zamanin kokusunu kesfedecek mi?”