Unutmanın Genel Teorisi

Angola bagimsizligini kazanmadan hemen önce, Ludo yasadigi apartman dairesinin kapisina bir duvar örer. Burasi onun otuz yil boyunca ayrilmayacagi yuvasidir artik. Terasinda yetistirdigi birkaç sebze ve yakaladigi güvercinlerle beslenir. Isinabilmek için kitaplari, mobilyalari yakar. Ve evin duvarlarini kendi hikâyesiyle kaplar, satir satir isler yalnizligini.
Ancak dis dünya birakmaz Ludo’nun yakasini, yavas yavas sizar hayatina: Radyoda bir cizirti, yan daireden bir ses, pesindekilerden kaçan bir adam, ayagina not bagli bir güvercin. Ta ki bir gün küçük Sabalu, yan binaya kurulan insaat iskelesine tirmanarak Ludo’nun terasina çikana kadar...
Angola’nin bagimsizlik öyküsüyle birlikte akan Ludo’nun öyküsü bu, evinden disari çikmayan bir kadinin duvarlarinda yankilanan gerçek bir hikâye.

J.M. Coetzee ile Gabriel García Márquez’i karistirin, José Eduardo Agualusa’yi elde edeceksiniz: Portekiz’in Nobel Edebiyat Ödülü için bir sonraki adayi. Alan Kaufman

Sayfalara sigmayan bir hayal gücü. The Irish Independent

Unutmanin Genel Teorisi, okuru ‘kahraman’la ‘kötü adam’ arasindaki çizgiyi çekmeye ve tarihle kurgu arasindaki iliskiyi sorgulamaya davet ediyor. Iyi edebiyatin yapmasi gerekeni yapiyor: Okuru koltuguna mihliyor, birakip gitmek imkansiz. Maaza Mengiste
Portekizli Fernando Pessoa ve Arjantinli Jorge Luis Borges gibi, Portekizli-Angolali yazar José Eduardo Agualusa da yarattigi kurgusal dünyalarla oynayan bir hokkabaz... Ortaya koydugu parçali türün ustasi olan Agualusa polisiye bilmecelerden pastoral betimlere, oradan mekanin yansimalarina basariyla geçiyor. Ancak onun kalbi hep kahramanlarindan yana, - her karakterin hikâyesi okurun içine isliyor, algi ve empati sinirlarini genisletiyor.Star Tribune
Angola’nin en yaratici yazarlarindan Agualusa, yasanmis bir olay üzerine kurguladigi bu hikayeyi, ülkenin zorlu geçmisini analiz etmek için en uygun araca dönüstürüyor... O, hiç süphesiz, Portekizce konusulan Afrika ülkeleri yazarlari arasinda öne çikan ses. Romanin karakterlerinden biri diyor ki ‘Iyi bir hikayesi olan insan neredeyse kraldir.’ Bu dogruysa, Agualusa kendini kitasinin asilleri arasinda görmeli.The Financial Times