Çile

Çile
Gaiblerden bir ses geldi: Bu adam,
Gezdirsin boslugu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birdenbire dam;
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye kostum: Kizil kiyamet!
Dediklerin çikti, ihtiyar baci!
Sonsuzluk, elinde bir mavi tülbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avci.
Atesten zehrini tattim bu okun.
Bir anda kül etti can elmasimi.
Sanki burnum, degdi burnuna (yok)un,
Kustum, öz agzimdan kafatasimi.

Bas eser…
1925’de «Örümcek Agi», 1928’de «Kaldirimlar», 1932’de «Ben ve Ötesi», 1953’de «Sonsuzluk Kervani» ve 1969’da «Siirlerim» ismiyle yayinlanmis siir kitaplarinin bir çok bakimdan kendini ifadelendiremedigini söyleyen Necip Fazil Kisakürek’in, 1923’de Yeni Mecmua’da yayinlanmis ilk siirinden baslayarak bizzat kendisi tarafindan süzülen, ayiklanan, düzeltilen ve bir araya getirilen bütün siirleri…
Ve Poetikasi… 
Bir yanda belli basli bir sanat anlayisindan tüten siirler, diger yanda, bu sanat anlayisinin tüttürdügü siir mefkûresi…