In Hora Mortis

Thomas Bernhard’in In Hora Mortis’i, yazarin yazdigi dört siir kitabindan sadece biri. Yazin yasami boyunca, siir ile olan bagi pek bilinmeyen yazarin, otuz yasindan sonra siir kaleme almadigi biliniyor. Yazarin, bu siirleri yazmasina sebep olan esas neden ise; genç yasinda akcigerlerinden ciddi bir rahatsizliga yakalanmasi olarak gösteriliyor. Hastaligin getirdigi travmanin, bu siirlerde “günah çikarma” ritüeline göndermeler ile sekillenen bir atmosferi duyumsattigi ise bir gerçek. Ama ayni zamanda Bernhard’in çocukluk algisini ve yetistirilme tarzini da açik bir biçimde aksettiren siirler bunlar.



In Hora Mortis, tek siirlik bir kitap. Bu siirlerde, Thomas Bernhard’in anlatilarinda ve kurgusal yazinindaki bilindik uyumsuz-öfkeli ironisinden uzak bir portresiyle tanisacaksiniz. Siirler, Ave Maria duasina göndermelerle dolu. Siirler, daha çok Hristiyan ahlaki ile hesaplasmasini tamamlamamis bir genç sair ile karsilasmamiza olanak veriyor. Modernlesmenin getirdigi kimlik bunalimini, yazarin psikolojisiyle bütünlesik bir biçimde degerlendirildiginde; Hiristiyan ahlakinin Avrupa modernlesmesi içinde “yüzlesme”yi saglayan “günah çikartma” ritüelinin bu siirlerde görünen yüzü, Bernhard’in yazinsal macerasinda; ilerde, nerelerde sivrilesecegini tanitlar nitelikte.