Kireç

mutluluk bile iklim işi

şu masanın etrafındaki türkler

arkalarındaki perdenin işlemeleri kadar uyumlu değiller

sıkılırız belki de neden

çalık yeşerip susuz kaldığımız sevgilerden

şu sözlerin geçtiği yurda bak dün süt gibi kardeşlerim vardı bugün kireç akıyor yüzümüzden

kime konar kim gelir de uzaktan ben hep böyle geceler düşledim kınk radyo sesinde yağmur olsam

döne döne verdiğimiz nice oldu vermek kadar almak da sanat işi

hem bu kireç kuyusunda daha ne kadar

duyan olmadan sesleneceğim

birbirine değen sırtlarımız aynı yüzü taşırken