Güven Park

neden sonra flâplar açiliyor,neden sonra kendimi görüyorum bir rüzgârdave uçusuyor saçlarimdaki yillarla beraberruhumu örten tüf, agzimi örten küf...bir uçusun daha sonuna geliyor o tunçtan kalem...“Tamer Gülbek siiri iki gerilim hatti üzerinde ilerler. 1. Dilin büyüsünü bozmadan siirin sinirlarini zorlamak, 2. Siirin büyüsünü bozmadan dilin sinirlarini zorlamak. Bu iki gerilim hatti siklikla ayni siirde bulusur ki böyle siirleri bu yüzyil basi siirimizde bir siçrama yaratacak gizilgüce sahip sairler arasinda anilmasina yol açacaktir. Ayrica bu gerilim, Tamer Gülbek’in lirizme en uzak duran sairler arasinda olusunu da açiklar.” Cem Uzungünes