Sorumluluk Ve Yargı

20. yüzyilin en önemli düsünürlerinden Hannah Arendt makale, konusma ve derslerinden olusan Sorumluluk ve Yargi ’da Yahudi soykirimindan atom bombasinin kullanim amacina, Vietnam savasindan irkçiliga yasadigi yüzyilin bütün politik krizlerini ahlaki çöküs isiginda degerlendirir; bu çöküsü dislilerin parçasi oldugunu varsayan insanlarin cehaletinde ya da dogasina içkin kötülügünde degil, kendi eylemlerini ahlaki hakikatlere göre yargilamaktaki acizliginde arar. Düsünme yetersizligi, iyi ya da kötü tercihlerden sakinma egilimi Arendt’in analizlerinde merkezi bir öneme sahiptir. Herkesin suçlu oldugu yerde hiç kimsenin suçlu olmadigini öne sürerek, ahlaki sorumluluk ve nesnel suç arasindaki ayrimin politik veçheleri üzerine hukuk ve ahlak felsefesi çerçevesinde kalem oynatir. Sorumluluk ve Yargi, kötülügün siradanligi üzerine devam eden bir tartismanin parçasi oldugu kadar, ahlak felsefesi, sorumluluk, hakikat ve kolektif suç mefhumlari üzerine de sistemli bir düsünme çabasinin ürünüdür.

Hem ahlaki hem de politik olarak, kayitsizlik en büyük tehlikedir. Gerçek skandala, gerçek ayak baglari, kisinin kendi örneklerini ve ona eslik edecekleri seçme isteginden ve yeteneginden mahrum olmasindan, kendi yargisi araciligiyla baskalariyla iliski kurma istegini ya da yetenegini gösterememesinden dogar. Dehsetle beraber, kötülügün siradanligi da iste orada yatar.