Çocuk Han Hun Çağından Bir Ulu Kahraman

Kimse ondan böyle bir us beklemiyordu.
Kimse ondan böylesine güç beklemiyordu.
Çünkü çocuktu.
Kimse ondan böylesine öç duygusu beklemiyordu.
Kani öç diye vuruyor, yüregi öç diye atiyordu.
Onun yüreginde, ulu ulu atasi Mete Tanhu’nun düsleri yatiyordu.
Kimse kalmayacak geride.
Hatta bir tek hayvan bile.
Biz buralari bos olarak biraktik.
Bos olarak geri aliriz. Bir tek dikili tas kalmayacak. Alin, yikin, yakin!
Buyruk, Ulu Tanhu’nun!
Inandilar Hun erleri. Çocuk Tanhu’yu sevdiler.
Onlar gibi düsünüyordu.
Onlar gibi anliyor, konusuyordu.
Onlar gibi yapmak istiyordu. Onlar gibiydi. Onlardi.