Genç Pliniusun Mektupları

Ilk dört kitabi burada sunulan ve aslen on kitaptan olusan Mektuplar (Epistulae), Genç Plinius’tan günümüze kalan iki eserden biri olma özelligini tasir. Söz konusu diger eseri, konsüllüge atanmasi vesilesiyle Imparator Traianus huzurunda yaptigi ve Panegyricus olarak yaziya dökülmüs olan uzun övgü konusmasidir. Kayda deger çalismalar oldugu tahmin edilen diger söylevleri ise elimize ulasmamistir.
Genellikle gayriresmî bir havada, hossohbet bir üslupla ve coskun bir ruh haliyle yazilmis olan bu mektuplar, tarih sirasi gözetmemektedir. Genç Plinius’un havadis paylasma merakini, günlük olaylari arka planlariyla anlatma aliskanligini ve anekdotlari kullanmaya olan yatkinligini ortaya koymaktadir. Yetkin bir avukat ve yargiç olarak meslegine gösterdigi dürüst baglilik; hayirseverlik çabalari; temel egitime, edebiyat çalismalarina, güzel, etkili ve nükteli konusmaya verdigi önem; ve erdemli bir vatandas olarak davranisa gösterdigi özen, bu eserde dikkat çekici unsurlardir. Genç Plinius, kentli (urbanus) bir Romalinin bütün belirgin özelliklerini, kisiliginde toplamis biridir. Yasaminin, bizim açimizdan özel ve ilgi çekici bir yani da, son görev yerinin (ayni zamanda öldügü yer oldugu da tahmin edilen) Anadolu topraklari olmasidir.