Umut Yolu

Köy Enstitüleri’nin mimari Ismail Hakki Tonguç ile ilkokul ögretmeni Nafia Tonguç’un ilk çocugu olarak Ankara’da dünyaya gelen Engin Tonguç, Umut Yolu’nda çocuklugundan 1983’e kadar olan anilarini kaleme aliyor.

Ankara’da geçen çocukluk günlerine ve aile içinde aldigi egitime anilarinda ayrintilariyla yer veren Engin Tonguç, yurtiçi ve yurtdisindaki tip egitimi sürecini de dönemin olaylarini ve kisisel gözlemlerini disarida birakmadan paylasiyor.

Isyeri hekimi olarak çalistigi yillarda yasadiklari hem mesleki açidan hem de o günlerin kosullarini içermesi bakimindan ayri bir önem tasiyor. Babasi Ismail Hakki Tonguç’u da anlatan ve ondan aldigi yurtseverlik sorumlulugunu yasami boyunca sürdüren Engin Tonguç’un anilari kisisel olmanin ötesinde o günlerin siyasi, düsünsel ve ekonomik ortamina da isik tutuyor.