Var Olan

“Benlik duygumuzu ve varlik algimizi meydana getiren sey beyin ise, bu beynin idaresi kendi içinde ve kendininse, tabiati anlamak için tabiati anlamaya çalisan sey olarak beynim hakkinda bu neticeye varmis isem, su hâlde bir dilemma ile karsi karsiyayim demektir. Tabiati anlamak için beyne baktim ve orada tabiattaki diger bütün organizmalar gibi isleyen bir yapi buldum.



Simdi ben beynimi tabiattan ayirt edemem hatta onun isleyisini ve nasil olup da bu isleyisin neticesinde bir ‘Ben’lik meydana getirdigini ancak tabiata bakarak anlayabilirim. Iste bu durum bizi eski filozoflarin üstlendigi sorumlulugu yeniden üstlenmek durumunda birakmaktadir. Bu da insani tabiatin tümüyle birlikte anlamaya çalismak ve dolayisiyla basimizin üzerinde parlayan yildizlardan ayagimizin altinda gezinen karincalara, cansiz madenlerden canliligin nasil meydana geldigine varmak ve evrenin isleyen bütün yasalari ve mekanizmalari içinde isleyen bir mekanizma olarak beynin, bütünün içindeki yerini tespit etmektir.



Sayet bunu basaramazsak su an içinde bulundugumuz çelisik durum sürmeye devam edecek. Yani tavirlarimizla kendimize ‘Ben’lik atfedip, bu ‘Ben’in kapasitelerini kendimizden bilip evrenin efendisiymis gibi davranirken, bir taraftan da aslinda ‘Ben’ dedigimiz seyin bir nöron yiginindan ibaret oldugu bilgisini yedegimizde bulunduracagiz. Bu sadece felsefenin yozlasmasina sebep olmaz, bir felsefesi olmadigi için bilimin de basibos ve dümensiz bir sekilde yol almasina sebebiyet verir.”