Yıkık Bir Çocuk Bahçesi Gibiydi Yüzü

- Dil Dernegi Ömer Asim Aksoy Ödülü -

Bosnak askeri Saffet, yirmi yasinda ölen kiz kardesinin mezarina bir demet Saraybosna kirmizisi gül birakiyor. Bellegi onu gerilere, çocukluguna götürüyor. Evlerindeki çocuk odasinda uyku zamani geldiginde, kardesinin ona anlattigi masallari animsiyor. Kirmizi güllerden çevreye müthis bir masal kokusu yayiliyor. Dayanamayip gülleri koklamak için egiliyor Saffet. Birden, sabahki yagmur yüzünden kayganlasan toprakta dengesini yitirip, yere yuvarlaniyor. Çamurun içinde sirtüstü yatarken, savasin yirttigi gökyüzüne bakarak söyleniyor: “Bir asker gül koklamak için bile egilmemeli.” Ötelerde, mezarligi gören yüksek bir yapinin tepesindeki Sirp tetikçi, hedefinin bir anda ortadan yok olmasina sinirlenip agzindaki sigarayi yere tükürüyor. Ve tüfegin dürbününe gözünü dayayarak yeni bir kurban aramaya basliyor kendine.