Görünmeyen Yönleriyle

Guillaume Apollinaire, 1917 baharinda, her çarsamba aksam saat altida, evinin bitisigindeki Café de Flore’da arkadaslariyla bulusurdu. Blaise Cendrars düzenli gelenler arasindaydi. Max Jacob’u, Raoul Dufy’yi, Carco’yu, André Breton’u ve adlarini anmak istemedigim birkaç silik kisiligi hatirliyorum. Café de Flore o dönemde bugünkü kadar popüler bir yer degildi. Orada rahat nefes alabiliyor, bagirmak zorunda kalmadan birbirimizle konusabiliyorduk. Bir tasra kahvesi gibiydi. Remy de Gourmont da gazete okumaya gelirdi.

Gerçeküstücülügün öncülerinden sair Philippe Soupault Görünmeyen Yönleriyle’de bir araya getirdigi ani-denemelerini ilk kez 1963 yilinda yayimladiginda 66 yasindaydi. Geçmise ve hafizanin derinliklerine yeniden dönme istegi ve yazinsal yasaminin kisa da olsa bir çetelesini tutma arzusuyla kaleme almisti bu metinleri. Soupault, Marcel Proust ile nasil tanistigini, Georges Bernanos ile Rio ve Paris’te yaptiklari sohbetleri, James Joyce’un Finnegan Uyanmasi’nin çevirisi için nasil özenlice çalistigina dair tanikligini, Apollinaire ve Cendrars gibi isimlerle olan dostluklarina iliskin anilarini aktarirken fonda Paris sokaklarini, Dadaizm macerasini ve 20. yüzyilin en önemli sanatçilarinin geçis törenini büyük bir keyifle izliyoruz.