Neden Fransa'da Postyapısalcılık Yok

Fransiz entelektüel alaninin, bilhassa, Ikinci Dünya Savasi sonrasi özgün politik ve toplumsal kosullarina odaklanan ve bu alanda üretilmis fikri ürünler ve üreticiler arasindaki iliskileri tarihsel baglamina oturtarak tartismaya açan bu çalisma pek çok açidan ezber bozucu olma özelligini uzun yillar koruyacak gibi görünüyor. Angermuller'in çalismasini sira disi yapan en önemli husus ise, seçtigi arastirma nesnesinden ziyade arastirdigi nesneye olan yaklasiminda gizli. Fransiz sosyolog Pierre Bourdieu'nün alan kuramini arkasina alan yazar, bilhassa dünyanin Ingilizce konusulan ülkelerindeki muhtelif akademik ve entelektüel tartismalarda siklikla ‘postyapisalcilik' olarak adlandirilan olguyu mercek altina alirken bizi ‘Kuram'in dogdugu topraklara, onun tarihsel ve toplumsal baglamina geri götürüyor. Fakat daha da önemlisi, belki de simdiye degin kimsenin sormayi aklina getirmedigi su ezber bozucu soruya yanit ariyor: Neden Fransa'da postyapisalcilik yok? Angermuller, Fransiz entelektüel yasamindaki gelismeleri ve bu gelismelerin Fransa disinda çogunlukla eksik, yanli veya saptirilmis olan alimlanma tarihini birbirine paralel bir sekilde incelemekte oldukça marifetli. Muhakkak ki bu kitap, bugüne dek kendi türünde yapilmis en kapsayici, etraflica arastirilmis ve konusunda yerini baskasina birakmayacak bir referans çalismadir.

- Christopher Norris, Felsefe Arastirmalari Ordinaryüs Profesör Cardiff Üniversitesi, Büyük Britanya