Otizmde Başarı Öyküleri

“Doktorun muayenehanesinden disari çiktigimda gözüm görmüyordu. Hayatimda hiç bu kadar çok aci çekmemistim. Yürüyemeyip kaldirima oturdum, hiçkira hiçkira aglamaya basladim. Bitmisti her sey, benim için artik hiçbir seyin anlami yoktu. Oglum dünyadan habersiz yasayacakti. Hiçbir zaman konusamayacakti, okula gidemeyecek, hiç arkadasi olamayacakti...
O gece artik bizim yasamimizin bir anlami olmadigina karar verdim.
Bir anne olarak tüm bu duruma katlanamiyor, kabullenemiyordum. Benim ve oglum için her seyin bitigini düsünüyordum. Depresyonun tam orta yerinde, en dibindeydim ve bu dünyadan nasil gideriz diye planlar yapmaya baslamistim...”
1 numarali öykünün kahramaninin annesi

Kolay bi meslek seç
S. ile bir gün seansta rol çalismalari yaparken o benim babam oldu. Ben de üniversite sinavina hazirlaniyorum güya. Ama tercihler konusunda yardima ihtiyacim var ve babama fikrini soruyorum: “Babacigim, sence nasil bir meslek seçmeliyim? Hangi üniversiteye gitmeliyim?” Gelen cevap çok kendisine hasti. “Bence Atatürk Üniversitesi’ne git. Çünkü biz Atatürk’ü çok seviyoruz. Bi de basit bir meslek seç, çok yorulmazsin. Mesela Elektrik-Elektronik Mühendisi falan ol.”
7 numarali öykünün kahramani
Duygulari anlamiyorum, iliskilerdeki davranislari durumlarla eslestiriyorum ve o tepkileri ezberliyorum, öyle anlamlandiriyorum. Olaylari gözlemliyorum; insanlarin çogunlukla olaylara verdikleri tepkileri ezberliyorum. Benzer durumlarda nasil tepkiler vermislerse ben de öyle tepkiler veriyorum. Mesela sinirlenmeyi böyle ögrendim.

Asperger Sendromlu Yetiskin