Deccal Dinlere Telin

Nietzsche, “Dinlere düsmaniz, nefretle bakiyoruz, tüm romantizm ve anavatana tapinma biçimlerine de...” diyerek Bati Kültürü'nün çöküsünü (decadence), ahlak degerlerine sökülüp atilamazcasina kök salmis oldugunu saptadigi, “çileci ülkü”ye yönelik olarak sundugu soykütükçü çözümlemelerle açiklama yoluna gitmistir. Nietzsche'nin dinler konusunda sert düsünceleri vardir. Hristiyan ögretisine karsi takindigi tutum, baskaldirisi ve bu ögretiye lanetler yagdirmasi, 19. yüzyilda çok ses getirmese de, Nietzsche'nin taninmasiyla ve üne kavusmasiyla beraber büyük yanki uyandirmistir. Çünkü Nietzsche, Deccal adli eserinde Dinlere lanetler yagdirmis, onu küçümsemis ve kökeni konusunda çesitli arastirmalarda bulunmustur. Ona göre “Ilk ve son Hristiyan çarmihta ölmüstür.”
Nietzsche, Deccal adli eserinin hemen basinda su sert yorumu yapmaktadir. “Zayif ve hasta yapili olanlar yok olmalidirlar. Bu, bizim insan sevgimizin ilk kuralidir. Onlara bu konuda yardim edilmelidir. Bir günahtan daha zararli ne olabilir? Zayif ve hasta yapili olanlar için bir anlayis: “Din.”Nietzsche'nin dinlere baskaldirisi, özelde Hristiyanliga olmakla birlikte, genelde tüm nihilistik özellik gösteren dinleredir. Nietzsche'nin baskaldirisi, tüm dinleredir. Çünkü Nietzsche, dogrudan dine ve nihilizme baskaldirir, dolayli olarak bu baskaldirisini nihilistik ögeler tasiyan dinlere daha çok yöneltir.