Spinoza Yöntem Tanrı Demokrasi

Spinoza’dan miras kalan demokrasi sorunu, Althusser, Deleuze ve Matheron’un çalismalarindan beri, özel bir felsefi üretkenlikle inceleme konusu olmayi sürdürmüs güncellige ve yenilige sahiptir.

Eylem Canaslan’in çalismasi bu felsefi magmanin kolu olarak sekillenirken, eksiksiz bir historiografik yeniden insayi yogun bir felsefi canlilikla birlestirerek, güncel Spinozaci arastirmalara anlamli bir katki sunuyor. Canaslan’in metninin kompozisyonu, hem kavramsal bakimdan kusursuz tarzda hem belli bir hareket ve ritme göre eklemlenmis üç tempodan olusuyor: yöntem, ontoloji, politika. Kompozisyon, tempo, hareket, ritm kelimeleriyle, Spinoza felsefesi üzerine bu özgün çalismanin, kendi formunu kurarken, bu felsefeye hayat da veren hareketinin müzikal boyutuna dikkat çekiyoruz. Burada yalnizca belirli bir felsefi içerik yorumlanmakla kalmiyor, ayrica fikirlerin ritmi ve bilesiminin formu yeniden güç kazaniyor. Canaslan’in metninin olusumunu düzenleyen anahtar kelime hareket, salt yönetim sekli olmaktan çok, bir “hareket olarak demokrasi” fikrine varmak amaciyla, yöntem-ontoloji-politika arasindaki örtüsmeleri gösteriyor.

Irdeledigi farkli yönlerin yeniden yapilandirilmasinda gayet özenli olan metne, Spinoza felsefesinin bir hazine gibi sakladigi derin anlamla bizi tanistiran yorum hareketi katiliyor.