Kratylos 2. Cilt Kratylosa Yorumlar

Platon'un  Kratylos'u,  dahiyane,  ancak  bir  o  kadar  da  bilmecemsi  bir  diyalogdur.  Metindeki  etimolojik arastirmanin siradüzeninden, açiklamalarin arkasindaki niyetin ciddiyetine, Sokrates'in tartismada hangi safi  tuttugundan,  Platon'un  kasten  gizlenen  gerçek  fikirlerine,  sirlarla  dolu  bir  atmosfer  Kratylos'un satirlarinda bile isteye olusturulmus gibidir. Bu sir perdesini kaldirmaya çalisan okuyucu ya da çevirmen her seferinde yeniden dilin içine davet edildigini fark etmekten kendisini alamaz. Kratylos belki tam da, dile  yönelik  sorularin  cevaplarinin  ancak  dilin  içinde  aranabileceginin  çikmazina  giden  bir  yol  olarak tasarlanmistir.Bu yolda yürüyen yorumcu filolojinin en küçük ayrintilari gözden kaçirmayan bakisindan yararlanirken, metnin kültürel ve felsefi baglamina da nüfuz etmek zorunda kalir. Elinizdeki inceleme böyle iki yönlü bir yöntemsel  yaklasimla  Klasik  Atina'da  doga-yasa  (physis-nomos)  arasindaki  gerilimin  dilsel  boyutlarini açiga çikarmayi amaçlamaktadir. Zira Yunan dilindeki fonetik bir sorunu, maddi kültüre dair bir ayrintiyi, Yunan alfabesinin  tarihsel gelisimini ya da deyimsel bir ifadenin dayandigi toplumsal bellegi arastirirken yorumcu her seferinde felsefenin ayakkabilariyla dil yolunda yürüdügünün bilincine varir. Dil yolunda ve okuru da dil yoluna davet ederek.