Hegel Ve Freud Olumsuzlamadan Dürtüye

Hegel ile psikanaliz arasindaki bag surada yatar: Asla psikolojik olmayan, net anlamiyla bir öz-bilinç psikanalize göre bir nesnedir konumumun farkinda olmadigim yanlisligini açiga vuran bir tik, bir semptomdur o. Örnegin, yanlis bir sey yaparim ve onu yapmaya hakkim oldugunu kendime bilinçli bir sekilde söylerim; gelgelelim, bana esrarengiz ve anlamsiz gibi görünen kompülsif bir edim, ben farkinda olmadan, suçumu “kaydeder”, suçumun bir yerlerde isaretlendigine taniklik eder.

- Slavoj Žižek

Hegel’in “soyut olumsuzlama” Freudcu “Bu, benim olmadigim sey” cümlesiyle uyum içindedir. (Örnegin, “Ben seni asagilamak isteyen kisi degilim.”) Hattâ diyebiliriz ki, her iki durumda da, bir Belirli Varlik’in oldugu sey, belirlenimi için olmadigi seye bagimlidir. ... Kisa yoldan söylersek: Olmadigim, olmadigimi söyledigim sey, beni yalnizca olumsuz olarak degil, ayni zamanda dogrudan, kendi gücüyle de belirler. Bir bakima, olmadigimi söyledigim seyin kendisiyim.