Tanık Özne, Şankara İle Diyalog

Sankara, M.S. 8. yüzyilin basinda yasamis büyük Hint düsünürüdür. Veda metinlerine dayanan Hinduizm’in düsüncedeki doruk noktasidir.

Sankara, Veda’larin sonu ya da sonucu anlamina gelen ve temelinde basat Upanisad’lardan olusan Vedanta sistemini, özellikle Upanisad’lara ve Brahmasutra’lara yaptigi dev Tefsir’lerle asilmamis bir yetkinlige eristirmistir. Sankara’nin gelistirdigi düsünce çizgisi Advaita-Vedanta diye nitelendirilmektedir: Ikili-Olmayan Vedanta. Bu çizgi, Vedanta gelenegine uygun olarak Kendi (Atman) ile Mutlagin (Brahman) özdesligini, çogu kez diyalog biçimini alan siki bir felsefî sorusturma araciligiyla öne sürmekte ve savunmaktadir.

Bu kitap, Sankara’nin Türkçe’ye ilk kez kazandirilan kimi temel metinle-rinin isiginda, Sankara’nin dolayisiyla Hinduist düsüncenin kalbine bir yolculuk.

Burada sorunsallastirilan, çagdas Bati felsefesinin de merkezinde bulunan öznellik, buna baglanan ego-dünya, ego-beden iliskisi ve bunlarin uzantisin-da Varlik (Olus) sorunsalinin yeni terimlerle ele alinisidir.

Böylece, çagimizda siklikla pazarlama konusu yapilan "bilgelik" pratiklerine indirgenisinin gölgeledigi bir gelenegi Hinduizmi ve onun kalbindeki Sankara düsüncesini bu kez siki ve çagdasligin ayirdindaki bir felsefî oku-mayla aydinliga kavusturmak söz konusu olmaktadir.


AHMET SOYSAL