En Çok Seni Bekledim

En Çok Seni Bekledim, Sibel Öz’ün 2006 yilinda yayimlanmis ilk öykü kitabi. Elinizde tuttugunuz, kitabin gözden geçirilmis yeni baskisi.

Öyküdeki yolculugunu Serçeler Ölürse ve Yokus Yukari Istanbul kitaplariyla sürdürmüs olan yazarin ilk duragina yeniden dönüyoruz. En Çok Seni Bekledim, olagan insanlarin olagan hikâyelerini anlatiyor… Hayatin ve insan hallerinin bir öyküye yazili oldugunu gösteriyor Öz. Anlatmak için olaganüstü olaylara ihtiyacimiz olmadigini anliyoruz. Sibel Öz kurgu yazari. Hayattan topladigi anlari, imgeleri, halleri kurmacaya tasiyor. En Çok Seni Bekledim’in kisileri her seye ragmen sevmekten vazgeçmeyenler. Bu yaniyla bize unuttuklarimizi hatirlatiyor öyküler. Biz de hatirladiklarimizi beklemeye basliyoruz kalbimizi saran sicaklikla.

En Çok Seni Bekledim, vicdanin sesi. Bekleyisin, umudunun, korkunun, sevincin, acinin, unutusun, hatirlayisin, yetinmenin, hayal kirikliginin, yeniden baslamanin sarkisi. Sibel Öz, insanlik hallerine samimi ve önyargisiz yaklasiyor. Agacin, duvarin, topragin, kusun dili oluyor. Bazen insan oluyor bazen insansiz. Hatasiyla sevabiyla öykü kisilerini kucakliyor, seviyor onlari. Bize bir dünya degil, dünyalar veriyor. Okuru hafife almiyor üstelik. Bir gizemin pesinden kosturuyor çogu zaman bizi.

En Çok Seni Bekledim yeniden bizimle… Öykünün, dolayisiyla edebiyatin zamana direnen en güçlü durus oldugunu bilerek…