O Vakit Son Mimoza

Içeri girdigimizde bos gözlerle tavana bakiyordun. Sonra bize döndün, gülümsemeye çalistin. Sana baska bir gözle bakiyordum artik. Yalniz ben degil, hepimiz öyle bakiyorduk. Bizi kandirmistin. Ama en acisi, hiçbir sey olmamis, hastaneye yatacagin güne kadar gizli gizli içmemissin gibi kandirmaya devam ediyordun. Ne yapabilirdik? Bu kosullarda kizamaz, elestiremez, kalbini kiramazdik. Olan olmus, her sey bitmisti artik.O Vakit Son Mimoza, Cemil Kavukçu’nun belki en hüzünlü kitabi. Alkol bagimliligi nedeniyle hastaneye yatirilmis bir dost, zaman kavramini yitirmis yasli bir anne, batmak üzere bulunan, hedefsiz, menzilsiz bir gemiye toplanmis düssel çocukluk kahramanlari… Kavukçu’nun, yasami her yönüyle kavrayan, her duygunun hakkini veren öykülerinde sira hüzünde… Ama okuyunca göreceksiniz; en umutsuz anlarimizda bile bahçemize bir fidan diker, bir sokak hayvaniyla dost olur, ölüm döseginde gülümseriz. Çünkü insan asil umudunu kaybettigi zaman ölür.