Akıntıya Karşı

1915'te emirlere karsi gelerek Ermenileri ölüm yolculugundan kurtarmaya çalisan devlet memurlari, din adamlari, asiret reisleri, köy agalari ve siradan insanlar da vardi. Bazilari dinî inançlari geregi ya da bir tür seref ve itibar anlayisiyla; bazilari insani açidan yapilanlari kabul edilemez buldugu ya da memleketleri için bir felaket oldugunu düsünerek yapilanlara karsi çiktilar. Akintiya Karsi bu insanlarin hikâyelerini aktarirken, bu tür arastirmalarda karsilasilabilecek
sorunlari ve tuzaklari da hassasiyetle ele aliyor.

“Bugün çogunun isimleri unutulmus, ailelerinin bile hikâyelerinden bihaber oldugu, kimileri bir mezardan bile yoksun, yasadiklari ya da görev yaptiklari kurumlarin, sehirlerin belleginden silinmis yüzlerce insan, farkli motivasyon ve yaklasimlarla 1915'te vicdanli bir tavir sergilediler. ‘Binlerce masum çocuk, kabahatsiz ihtiyar, aciz kadinlar, kuvvetli gençler' bir ‘kan cereyani içinde yokluga dogru' giderken ‘elleriyle, tirnaklariyla' akintiya karsi durdular.”