Hafıza Sanatı

Interneti, arama motorlarini, dijital kitabi, hatta basili kitaplari unutun. Antik zamanlara kadar geri gidip bunlarin hiçbirinin olmadigi bir dünya hayal edin. Iste o dünyada insan hafizasi bir sanat, bir teknik olarak algilaniyordu; kuvvetli ve egitimli bir hafiza insan faaliyetleri için yasamsal öneme sahipti. Antik Yunan’da icat edilen hafiza sanati önce Roma’ya aktarildi, oradan Avrupa gelenegine yerlesti. Bu sanat yer ve imgeleri hafizaya naksetme yoluyla ezberlemeyi amaçliyordu; bilginin özellikle de dinsel dogmanin aktarilmasinda, ezberletilmesinde, yayginlastirilmasinda ve hatirlatilmasinda essiz bir yere sahipti. Insan zihninde yerlerin ve imgelerin düzenlenisi, hemen her zaman insan ruhunun bütünlügünü dogrudan etkiliyordu.

Yates’in, hafiza sanatinin Antik Yunan, Ortaçag ve Rönesans boyunca geçirdigi dönüsümü inceleyen bu klasiklesmis kitabinin estetik, psikoloji, tarih felsefesi, bilimler ve edebiyat alanlarina paha biçilmez katkilari oldu. Bu kitap karsisinda akla su soru gelebilir: Bir akademisyen, bir yazar nasil bu kadar derin sulara dalabilir? Yates, bu tarihsel anlatiya hayat veren tutkusunu vaktiyle söyle dile getirmis: Rönesans’in büyüye dayali veya batini hafiza sistemleri benim için büyük bir soru isaretiydi. Sonunda, ardindaki itkinin Rönesans Hermetizm gelenegi oldugunun farkina vardim... geçmisin bu geleneklerini ne kadar anlasilir hale getirmeye çalissam da, onlarla aramda her zaman asla ele geçiremedigim bir mesafe kaliyordu. Ama pesi sira gitmeye devam ettim.