Yapay Tarihin Esirleri

Geçmisi kusursuz bir altinçag olarak görüyor; tarihe ve tarihi sahsiyetlere yönelik en küçük bir elestiriye dahi tahammül edemiyoruz. Siyasi tavir alislar, tarihi, hükmü önceden verilmis yargilari teyit edecek bir veriler manzumesi haline getiriyor. Oysa geçmisi oldugu gibi anlamamizi saglayacak anahtarlari görmezden geldigimiz, tarih tasavvurumuzu saglam bir düzleme oturtamadigimiz müddetçe tarih, gelecek için bir yol gösterici, bir kilavuz olma rolünü ifa edemez.
Ali Akyildiz Yapay Tarih'in Esirleri'nde tarihi pesin hükümlerin onaylayicisi olmaktan çikarip rasyonel ve tutarli bir tarih kavrayisinin nasil olmasi gerektigine dair müthis bir perspektif sunuyor. Bir tarih arastirmasinin sinirlari nasil çizilir, müessese tarihi ve süreç analizi nasil yapilir, detay ve genel çerçeve arasindaki denge ne sekilde kurulur, kaynak kritigi nasil yapilir, bir tarihî karakterin terekesinden çikan esyalarla o kisinin yasami canlandirilabilir mi gibi birçok soruyu kendi tecrübelerinden yola çikarak cevaplandiriyor. Bununla da kalmiyor; Osmanli'nin modernlesme macerasi, harem, padisah kizlari ve valide sultanlar, kâgit paraya geçis, Türkiye'de zayif bir tarih alani olarak kalan biyografi çalismalari gibi birçok konuyla ilgili ufuk açici bilgiler paylasiyor.
Tüm tarih okurlarina, ama özellikle genç tarihçilere vizyon kazandiracak bir eser...