Berdel 2

Sonunu görmedigi yolu yürümekten hep korkan bir adamdi
Rezan Sahmaran. Hayal kirikliklarina ugramaktan hoslanmayan, insanlara çok sevmedigi müddetçe baglanmayan, sevgisini heba etmeyen bir adamdi.
Zorlu yollarin sonunda hayatina bir kadin girdi.
Önünü arkasini düsünmeyi, olanlarin sonucunu
ölçüp biçmeyi unutturdu ve korkusuzca sona gidebilecegini ögretti o kadin.
Hesapsiz kitapsiz yürümenin güzel tarafini
bu kadin sayesinde ögrendi. Istemedigi, sevmedigini defalarca kez yüzüne vurdugu
kadini bir felaketin sonunda kaybetti.

Kaybetmekten korkan bir âsik olacagi aklinin ucundan geçmezdi. Nitekim Rezan Sahmaran’in kalbi sevdanin yakici atesine yandi. Yandi ve kaybetmekten ölesiye korktu.

Bir zamanlar sevmedigi kadina, korkusunu pervasizca haykirdi:

Allah der ki; kimi benden çok seversen onu senden alirim.
Ve ekler: Onsuz yasayamam deme, seni onsuz da yasatirim.
Yemin ederim seni benden önce alacak diye
çok sevmekten korkuyorum!