1914

Fransizlarin Büyük Savas dedikleri Birinci Dünya Savasi’ni küçük bir romana sigdirmak kolay olmasa gerek. Ama igne deliginden Hindistan geçiren Echenoz var karsimizda. Dolayisiyla romanin tam bir Homeros destanina dönüsmesi isten bile degil. Öyle de olur, Anthime adli roman kahramani, türdeslerinin bu tuhaf, müziksiz, bitmek bilmez savas dansinin tam ortasina düser. Tek “kahramanligi” sag eline taktigi sövalye yüzügüdür belki de. Bir sarapnel parçasi sag kolunu özenle kesip aldiginda o da kalmaz geriye. Oysa kolunu hiç unutmayacaktir o. Zaman geçtikçe daha çok hisseder sag kolunu, öyle ki avucunun içinin acidigini söyleyip tedavi ettirmeye bile yeltenecektir. Anthime’in kahramanligi hafizasindaki kasintidir bir bakima. Iste böyle, Anthime yavasça epik bir kahramana, okur da efsanevi zamanlara ait bir destanin dinleyicisine dönüsecektir.