Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur

Kus sesleri yükseliyordu topraktan. Belki taslarin içinde toprak rengi kanatlar beliriyordu. Bir yürek gürültüsü, bir korku isareti. Oysa insan yeryüzünün bunca korkuyu nasil olup da tasiyabildigini asla anlayamaz. Elbette, bu korkunun yükselisini, böylece vücudunun bir yerinde, bir uzuv gibi aklinca yasamaya basladigini...
Bir gencin, yüksekokulu yarida birakip askerligini yaptiktan sonra çocuklugundaki kasabaya dönüs hikâyesi bu. Ormanda bir görünüp bir kaybolan parsin ardindan gidisinin hikâyesi. Faruk Duman ormanda hiç kaybolmayan sisin içinden, o kendine has diliyle düsle gerçegi iç içe geçiriyor; insana, dogaya, yasamin gücüne dair kuvvetli bir anlati sunuyor okura