Eylül

Klasikler, ölümsüz olmadiklari için degil

sürekli okunduklari için de degerlidirler.

Bizim klasiklerimiz baslangiçta bazi eksiklik ve acemilik tasisalar bile bu onlarin kurucu olma özelliklerini degistirmez. Dil kadar hayat da yeniden kurulur onlarda. Dünkü nesiller tarafindan agir aksak da olsa okunan, sevilen ve hayatimizin bir parçasina dönüsen bu eserler bir kez daha ve günün zevkleri ve tercihleri gözetilerek çikiyor gün yüzüne. Okundukça sevilecek bu eserler dünü selamladigi kadar gelecegi kurmaya aday. Ask, dil, kurgu bütün saf ligiyla göz kirpiyor. Yeniden...

Yasak askin heyecani, imkânsizligi, süpheler, kiskançliklar, vicdan azaplari, öfke ve tutku, “kadinlik” ve “erkeklik” halleri, Istanbul’un mekânlari ve mevsimleriyle uyumlu bir sekilde yansir romana... Bu yüzden de Eylül, o çok

söylenen “gerçek anlamdaki ilk psikolojik roman” nitelendirmesini sonuna kadar hak eder.