Dönüşüm Ciltli

… Bu dünya yoksul insanlardan ne istiyorsa fazlasiyla yapiyorlardi. Babasi bankadaki küçük memurlara kahvaltilarini getiriyor, annesi yabancilarin çamasirlari ugruna kendini harap ediyor, kiz kardesi müsterilerin keyiflerine göre tezgahin arkasinda oradan oraya kosturup duruyordu. Ama daha fazlasina güçleri yetmiyordu artik. Annesi ile kiz kardesi babasini yatagina götürdükten sonra geri dönüyor islerine el sürmeden, birbirlerine iyice sokularak neredeyse yanak yanaga oturuyorlardi, sonra annesi Gregor’un odasini göstererek, “Kapat o kapiyi Grete!” diyordu. Gregor yine karanlikta kaliyor, hemen yani basindaki kadinlarin ya gözyaslari birbirine karisiyor veya ikisi de hiç gözyasi dökmeden donuk gözlerle masaya bakiyordu. Iste o zaman Gregor’un sirtindaki yara sanki yeni açilmis gibi acimaya basliyordu.