Goethe bir sohbetinde, “Ruh hallerimin güncesi” olarak nitelendirmisti bu siiri; gerçekten hayat güncesinin hiçbir sayfasi temeli ve olusumu bakimindan bu feryat belgesi gibi böylesine açik seçik önümüze serilmemistir: Gençlik yillarinin hiçbir siiri esinini bu kadar dolaysiz biçimde yasanmisliktan almamistir.